Ubezpieczenia i Prawo Pracy nr 21 (495) z dnia 1.11.2019

Składki ZUS i zaliczka na podatek dochodowy od wynagrodzenia menedżera

Od 1 października br. zawarliśmy kontrakt menedżerski z osobą fizyczną za wynagrodzeniem miesięcznym w wysokości 14.000 zł. Z tego tytułu zgłosiliśmy ją do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego jako zleceniobiorcę. Jak rozliczyć składki ZUS i zaliczkę na podatek dochodowy od wypłacanego jej wynagrodzenia?

Wykonywanie kontraktu menedżerskiego o charakterze umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, stanowi tytuł do obowiązkowych ubezpieczeń emerytalnego i rentowych, wypadkowego, ubezpieczenia zdrowotnego oraz do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego. Tak wynika z art. 6 ust. 1 pkt 4, art. 11 ust. 2, art. 12 ust. 1 ustawy o sus i art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e ustawy zdrowotnej.

W kontrakcie menedżerskim wynagrodzenie określono kwotowo, a tym samym podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, co do zasady, stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu wykonywania tego kontraktu (art. 18 ust. 3 i art. 20 ust. 1 ustawy o sus). Przy ustalaniu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne należy pamiętać, że:

• roczna podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób ubezpieczonych w danym roku kalendarzowym nie może być wyższa od kwoty odpowiadającej trzydziestokrotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok kalendarzowy, dalej rocznego limitu (w 2019 r. od kwoty 142.950 zł),
   
• podstawa wymiaru składki na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe nie może przekraczać miesięcznie 250% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia (w 2019 r. kwoty 11.912,50 zł miesięcznie).

Do ustalenia podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne tych osób stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, z tym że nie podlega ona ograniczeniu do rocznego limitu oraz pomniejsza się ją o kwoty składek na ubezpieczenia społeczne finansowane przez ubezpieczonego (art. 81 ust. 1, 5 i 6 ustawy zdrowotnej).

Wynagrodzenie z tytułu kontraktu menedżerskiego zalicza się do przychodów z działalności wykonywanej osobiście (art. 13 pkt 9 ustawy o pdof). Zaliczkę na podatek dochodowy ustala się zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o pdof, czyli stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów (aktualnie w wysokości 250 zł miesięcznie) oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia społeczne pobrane ze środków podatnika, najniższą stawkę podatkową określoną w skali podatkowej. Przy obliczaniu tej zaliczki, od dochodów podatników uzyskanych w okresie od 1 października do 31 grudnia 2019 r. najniższa stawka podatkowa wynosi 17%, przy czym na wniosek podatnika płatnik, o którym mowa m.in. w art. 41 ust. 1 ustawy o pdof, zamiast stawki 17% stosuje stawkę 17,75%. Tak wynika z art. 6 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych... (Dz. U. poz. 1835).

W przypadku podatnika uzyskującego wysokie dochody, płatnik na jego wniosek może zamiast najniższej stawki zastosować wyższą w wysokości 32% (art. 41a ustawy o pdof).

Zaliczkę na podatek dochodowy ustaloną w powyższy sposób zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne pobranej ze środków podatnika przez płatnika, z zastrzeżeniem że w wysokości nieprzekraczającej 7,75% podstawy wymiaru tej składki (art. 41 ust. 1a ustawy o pdof).

Przyjmujemy założenia z pytania i dodatkowo zakładamy, że z tytułu kontraktu menedżerskiego osoba ta podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, ubezpieczeniu wypadkowemu oraz ubezpieczeniu zdrowotnemu, a także wniosła o dobrowolne ubezpieczenie chorobowe. Podatnik nie złożył wniosku o stosowanie wyższej stawki podatku, koszty uzyskania przychodów wynoszą 250 zł.

Od wynagrodzenia z tytułu kontraktu menedżerskiego wypłaconego w październiku br. płatnik dokona następujących rozliczeń składkowo-podatkowych:

Płatnik z własnych środków opłaca część składek na ubezpieczenia społeczne oraz zakładając, że osoba ubezpieczona nie osiągnęła wieku co najmniej 55 lat - kobieta i co najmniej 60 lat - mężczyzna, opłaca za nią składki na Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy i FGŚP.